Zonder Nathalie, met alle respect

De Twentse Eindejaarsconference zonder Nathalie Baartman. Een aderlating? Valt best mee, vinden Thijs Kemperink, André Manuel en Jan Riesewijk. Gewoon met kearls onder mekaar is ook wel eens lekker. "We waren het snel met elkaar eens. Zo dow't. Punt."

Bron: Tubantia, tekst: Rob Wissink, foto: Emiel Muijderman.

Armoe troef zonder Nathalie. De enige in het gezelschap die voor een beetje nuance zorgt. Het linkse alternatief laat doorklinken. De vrouwelijke snaar weet te raken. Wél kan zingen. Zonder het 'kruidenvrouwtje' uit Borne wordt het een hengstenbal. "Ja, daar maken we dit jaar dankbaar misbruik van", kopt Manuel het voorzetje in. "Polarisatie ligt op de loer en dat begint knap vervelend te worden. Je kunt nog geen vijf minuten met elkaar praten of het is oorlog. Nee, van mij mag het een keer vrede worden."

Dus is het mooi meegenomen dat Helligen Hendrik er dit jaar ook niet bij is. Het alter ego van Gorenaar Bert Eeftink heeft een schnabbel in De Reggehof en laat het Wilminktheater eind december een keer links liggen.

Meedogenloos gezellig

Daarom gaat deze zevende editie van de Twentse Eindejaarsconference 'meedogenloos gezellig' worden, voorspellen de drie mannen, die zichzelf profileren als Wijzen uit het Oosten. In september kwamen Caspar, Balthasar en Melchior voor het eerst bij elkaar om de contouren van de show op papier te zetten. Dat ging van een leien dakje. "We waren het snel met elkaar eens. Zo dow't. Punt. Ook wel eens lekker."

"We nemen ons elk jaar voor om stukjes uit de De Twentsche Courant Tubantia te knippen", vertelt Kemperink. "Maar dat zijn we op 2 januari alweer vergeten. Er komen absoluut onderwerpen uit het afgelopen jaar aan de orde, maar het is geen Twents jaaroverzicht, mochten mensen dat verwachten." De show appelleert aan het Twentse eindejaarsgevoel: terugblikken, carbidschieten en vedan.

Afgelopen week waren er in het diepste geheim try-outs in Steenwijk en Hardenberg. Volgens regisseur Laurens ten Den krijgt het publiek wederom waar voor zijn geld. "Je bent al gauw 2,5 uur onder de pannen. Twee keer 50 minuten Twentse humor en satire en daartussen een relativerende pauze met tijd voor een pils en een plas. Deze mannen zeggen waar het op staat. Ze polariseren, maar met alle respect. Soms een beetje bot, af en toe een tikje cru, maar 't klopt wel. Tussen de regels door hebben ze meer gelijk dan de feiten."

Ten Den is er vanaf het eerste uur bij. Als drijvende kracht en klankbord. Net als Maarten de Groot, die de muziek voor zijn rekening neemt. "Muziek is een belangrijke verbindende factor in de show, die fragmentarisch in elkaar steekt." Dit jaar krijgt hij elektronische versterking van de Synth Maarten's Angels. "Drie meiden op synthesizers, allemaal grootgebracht in Wilminks kweek. Vergelijk ze met Kraftwerk. Ze zorgen onder meer voor een daverend slotakkoord."

Groot Losser

Gebrek aan inspiratie of een writers-block? Kemperink, Riesewijk en Manuel hebben er niets mee. "Onderwerpen poppen als vanzelf op", zegt Kemperink. "Dat is eigenlijk elke keer zo. Vorig jaar zeiden we ook dat het een uitzonderlijk jaar was. Het kon niet gekker. Nou, blijkbaar wel."

Zo inspireerde de herverkiezing van Donald Trump tot president van Amerika Jan Riesewijk tot de sketch We'll make Losser great again. Met minister Faber op migratie, de BBB in het kabinet, de herinvoering van grenscontroles bij De Lutte en de verkiezing van Oldenzaal tot leukste gemeente van Nederland kende 2024 never a dull moment.

Katholieken zouden het een jubeljaar noemen. Dat is dan weer koren op de molen van Riesewijk, die zijn conferences graag een beetje pimpt met religie. "De pastoor Osse in mij zorgt altijd voor een gezellige, roomsrode draad. André doet het tegenovergestelde. Die is totaal van God los, dus dat polariseert lekker." "Maar wel met alle respect", benadrukt Manuel.

Over de inhoud van hun bespiegelingen willen de cabaretiers weinig kwijt. Dan is de lol eraf. Nou vooruit, één tipje van de sluier willen ze wel oplichten: helemaal zonder Nathalie zal deze 'eindejaars' niet verlopen. "We hebben Ria, haar eeneiige tweelingzus. Lijkt als twee druppels water op Nathalie, maar dan met vlees", zegt Manuel. "Misschien zit Nathalie er dit jaar wel meer in dan ooit. Ze komt nu ook veel beter tot haar recht, vind ik. Met alle respect."