JALOEZIE IS EEN BITCH

Kirsten van Teijn
In een energieke clubsetting, met stevige beats en een achtbaan aan emoties, neemt Kirsten je mee in haar verhaal.
Thu 17 Apr 2025 20:30
Thu 17 Apr 2025
20:30
  • Thu 17 Apr 2025
    20:30
    Incl. garderobe
    De Kleine Willem, Enschede

Ze duikt dieper in de liefde, jaloezie en de complexe gevoelens die gepaard gaan met haar polyamoreuze relatievorm.

Kirsten van Teijn brengt met JALOEZIE IS EEN BITCH een humoristische, rauwe en muzikale voorstelling over haar unieke liefdesleven en de uitdagingen die daarbij komen kijken. Na haar veelgeprezen voorstelling (S)EXPERIMENT – waarin ze openhartig vertelde over haar relaties met zowel een man als een vrouw – gaat Kirsten nu een stap verder. Ze duikt dieper in de liefde, jaloezie en de complexe gevoelens die gepaard gaan met haar polyamoreuze relatievorm. Lees haar interview onderaan de pagina!

JALOEZIE IS EEN BITCH is meer dan alleen een persoonlijke liefdesgeschiedenis. Kirsten bespreekt openlijk het taboe rond jaloezie en de pijn die erbij komt kijken wanneer je partner verliefd wordt op een ander. Ze laat zien hoe hard werken het is om lief te hebben in een open relatie, en hoe moed nodig is om door gevoelens van jaloezie en schaamte heen te gaan.

In een energieke clubsetting, met stevige beats en een achtbaan aan emoties, neemt Kirsten je mee in haar verhaal. Verwacht een voorstelling vol humor, herkenning en kwetsbaarheid – een soort romcom met een rauw randje. De muziek is gecomponeerd door haar vriend, sounddesigner, en de voorstelling is in samenwerking met haar vriendin, actrice, gemaakt. Het is letterlijk een gezinsproject, doordrenkt met liefde en eerlijkheid.

Kirsten’s werk raakt niet alleen op persoonlijk vlak, maar ook maatschappelijk. Als boegbeeld van de queer-gemeenschap en moderne liefde brengt ze zichtbaarheid en erkenning voor regenbooggezinnen en alternatieve relatievormen. Haar persoonlijke verhaal is verweven met bredere thema’s over acceptatie, zichtbaarheid en de uitdagingen van leven buiten de norm.

JALOEZIE IS EEN BITCH is een inspirerende, grappige en ontroerende voorstelling die je aan het denken zet over liefde, relaties en jezelf.

Pers over Kirsten:
"Van Teijn kreeg voor (S)EXPERIMENT de Neerlands Hoop. JALOEZIE IS EEN BITCH laat zien dat die onderscheiding terecht was. Ze leidt het publiek als Alice door Queerland…een goede performer…een begenadigd comédienne. Het patriarchaat is zelden zo lollig onder vuur genomen." Parool

‘Van Teijn blinkt uit in vertelkracht en sfeer. Het slotnummer van Jaloezie is een bitch heeft alles om een dampend queer anthem te worden.’ de Volkskrant

‘Buitengewoon grappig en ook ontroerend…een puike actrice…straffe techno, met een verrassende, bitterzoete verwijzing naar Dolly Parton… met Van Teijn als explosieve zangeres doorboort die muziek het hart en de ziel op een zalige manier.’ Theaterkrant

 

Credits

tekst, spel en zang: Kirsten van Teijn 
dramaturgie: Eva Gouda 
regie: Jessica Borst 
eindregie: Vincent van den Elshout 
sounddesign: Jelle Bruinsma 
techniek: Bo van Vliet & Frans Vermast 
lichtontwerp: Freek Ros 
kostuum: Cody van Dam 
met dank aan: Stephanie Louwrier 

INTERVIEW: EEN VERHAAL OVER DE LIEFDE

Vertel eens hoe het allemaal zo is gekomen?

“Zo’n acht jaar geleden – ik was 27 en woonde al twee jaar samen met mijn vriend – werd ik ineens smoorverliefd op een vrouw. Mijn hele wereld stond op z’n kop. Ik heb het drie jaar strikt geheimgehouden voor de buitenwereld, ik had een soort dubbele coming-out, ik ben verliefd geworden op een vrouw én ik blijf bij mijn vriend! Het klinkt misschien gek, maar het was echt een andere tijd. Er werd nog bijna niet gesproken over open relaties, ik heb het woord polyamorie zelfs moeten googelen. Ik kende ook alleen maar monogamie om me heen; ik had niemand aan wie ik me kon spiegelen. Ik dacht: wat ik doe bestaat niet, ik ben gek, daar kan ik niet de toekomst mee in. Maar dat bleek dus toch te kunnen. Hoewel het in het begin echt zoeken is geweest voor ons alledrie. Want hoe doe je dat? Mijn vriendin valt bijvoorbeeld echt alleen op vrouwen, maar zij zit op deze manier toch ineens in een soort relatie met een man.”

Van strikte geheimhouding naar een voorstelling – het andere uiterste. Hoe is dat gegaan? 

“Mijn regisseur zei ineens: ‘Je hebt twee prachtmensen naast je staan, ga daar eens over schrijven!’ Ze had gelijk. Dus hoewel ik het nog steeds heel spannend vond, ben ik het gaan doen. Het was bizar wat die voorstelling losmaakte. Er kwamen veel jongeren op af, die na afloop tegen hun ouders zeiden: ‘Zo voel ik mij dus ook!’ Er waren zelfs jongeren die letterlijk na afloop van de voorstelling uit de kast kwamen in de foyer. Ik kan soms echt de zaal in kijken en bijna jaloers zijn op al die vrije, open jongeren. Die daar gewoon out and proud zitten en het heel normaal vinden: ja natuurlijk, biseksueel, natuurlijk, met meerdere mensen. Het lijkt me zo bevrijdend om als jong iemand zo te kunnen en mogen denken! Ik heb zo lang met een geheim rondgelopen, ik was dertig voordat ik er openlijk over durfde te praten. Ik vind dat eigenlijk heel verdrietig.”

Wat maakt deze nieuwe voorstelling anders dan de vorige?

“(S)EXPERIMENT was mijn coming-out voorstelling en JALOEZIE IS EEN BITCH is een verdieping: wat houdt het allemaal in en waar loop je tegenaan? Na een paar jaar gaven zowel mijn vriend als mijn vriendin aan dat ze óók wel iets wilden onderzoeken met anderen. Waarop ik zei: ‘Ja, natuurlijk, dat moeten jullie doen!’ Want het zou natuurlijk heel gek en egoïstisch van mij zijn om te zeggen dat zij dat niet mogen. Maar ineens had ik dus te maken met twee mensen die de hort opgingen. En toen mijn vriendin vervolgens echt verliefd werd op iemand anders, maakte dat een beest in mij los. Ik werd zo jaloers, daar schrok ik van. Ik dacht dit kan ik helemaal niet, maar ik wilde het wel aangaan.”

Wacht even, het gaat dus over jouw jaloezie? Niet over de jaloezie tussen je vriend en vriendin – die jou tenslotte moeten delen?

“Ja, nee, bijzonder genoeg zijn zij nooit jaloers geweest op elkaar. Soms een beetje op praktische dingen; mijn vriendin kon bijvoorbeeld jaloers zijn op het feit dat mijn vriend en ik al samenwoonden. Zij wilde ook met mij een ‘thuis’ bouwen – dus dat zijn we uiteindelijk ook gaan doen. Met mijn vriend woon ik in een dorp in Brabant en met mijn vriendin in Antwerpen. Maar we leven ook gewoon heel vaak met z’n drieën. En we zorgen met z’n drieën voor onze hond.

De voorstelling gaat eigenlijk over jaloezie in de breedste vorm en dus over de liefde in al haar facetten. Ik zeg ook aan het begin van de voorstelling: ‘Dit is een verhaal over de liefde.’ 

Het gaat over wat een eng gevoel jaloezie is. Over het taboe dat erop ligt. Over het ontploffingsgevaar. Het is heel pijnlijk om te zeggen dat je geliefde verliefd is geworden op een ander, daar komt veel schaamte bij kijken. Je wil het liefst wegrennen. Het vergt moed om door die pijn heen te ademen en het gesprek erover te voeren, vanuit een ik-blijf-houding. Je sterft heel kort, maar je kan het overleven. Er is veel tijd, taal en communicatie nodig om tot een nieuwe vorm te komen.”

Even over de vorm van de voorstelling. Ik zag de trailer, met veel neon en beats. Is dat wat we kunnen verwachten op het podium?

“Ja, ik heb een club vibe willen creëren, waarin ik mijn verhaal vertel. Het is een soort romcom, met een achtbaan aan emoties. Er zijn stevige beats, maar ook rustige liedjes. De muziek is gemaakt door mijn vriend; hij is sounddesigner. En mijn vriendin is actrice, dus die heeft lekker meegelezen in het script. De voorstelling is in feite een gezinsproject haha.”

Onlangs was je genomineerd voor een Poelifinario, in de categorie Engagement. Wat vond je van die nominatie?

“Ik vond het een enorme eer om naast onder anderen Claudia de Breij en Alex Klaasen genomineerd te zijn. En ook wel bijzonder dat ik in deze categorie was genomineerd. Want ik dacht dat ik persoonlijke voorstellingen maakte, maar omdat we nu in dit politieke klimaat zitten is wat ik doe – mij uitspreken over liefde die afwijkt van de norm ­– ineens maatschappelijk geëngageerd geworden.”

Is het denkbaar dat je na deze voorstelling nog meer gaat doen met dit thema?

“Ja, dat zou best kunnen. Want je blijft tegen allerlei dingen aanlopen, omdat de maatschappij niet is ingericht is op mensen die anders dan de norm leven. Misschien willen wij op den duur met z’n drieën gaan samenwonen. Maar probeer maar eens met drie mensen een hypotheek te krijgen, dat is heel ingewikkeld. En wat als we kinderen zouden willen? Kinderen kunnen op papier geen drie ouders hebben, dus dat betekent dat je pijnlijke keuzes moet maken. Er zijn een heleboel juridische problemen waar regenbooggezinnen mee te maken hebben. Het is belangrijk om die verhalen te blijven delen en op die manier zichtbaarheid te creëren.”