Simone Kleinsma met De Hospita in Wilminktheater: ‘Ik ben een gezegend mens’

-door de redactie- ENSCHEDE - Ze is de grande dame van de Nederlandse theaterwereld: Simone Kleinsma. De lijst met musicals waarin ze schitterde is bijna te lang om op te noemen. Op 25, 26 en 27 oktober staat ze opnieuw in het Wilminktheater met de speciaal voor haar geschreven musical: De Hospita.

Simone tikte onlangs de 65 aan en zit al sinds haar negentiende in het vak. “Zo’n echte revue stond al jaren op mijn wensenlijstje. Met stip, om ooit nog eens te doen. Dat ik ‘m nu cadeau krijg is een grote verrassing”, zegt ze.  

Stilstaan bij zo’n jubileum in leeftijd én staat van dienst in showbusiness is bij tijd en wijle goed. “Maar als je gaat rekenen schrik je er alsnog van”, klinkt het lachend. “Zo lang inmiddels? Heb ik al zoveel gedaan? Musicals, solovoorstellingen, concerten en nu De Hospita… Daar past maar één conclusie bij: ik ben een gezegend mens.” 

Simone: “Wat deze voorstelling leuk maakt, is dat het een revue is, een terugblik op wat Madeleine Coutard, een comédienne en revuester, in het verleden deed. De verhaallijn switcht continu van toen naar nu, van wat zij toen deed naar wat ze nu meemaakt.”

Klimaatproblemen
De flamboyante Madeleine Coutard woont met haar oud-kostuumontwerper (Paul Groot) in een Amsterdams grachtenpand. Wanneer ze de huur niet meer kunnen betalen nemen ze drie jonge studenten in huis die veel lawaai en vooral discussie met zich meebrengen. Madeleine wordt geconfronteerd met gendernormen, klimaatproblemen en havermelk.

De ontmoeting tussen jong en oud legt eigentijdse problemen bloot en levert hilarische situaties op. “Dat is precies wat nu ook gebeurt. Veel mensen zullen het herkennen. Verschillen leveren discussie op, soms zelf pittig, maar ook veel hilariteit. Ook ik denk geregeld: vroeger kon je alles zeggen, nam niemand aanstoot aan harde grappen. Tegenwoordig let je op, weeg je je woorden eerder.”  

Meeslepende nummers
De Hospita neemt je mee naar het hedendaagse Amsterdam én naar het bruisende Parijs van de vorige eeuw. Dat kan niet zonder uitbundige kostuums, veel veren, uptempo en ook meeslepende nummers uit het Franse songbook. Joop van de Ende weet donders goed waarmee hij Simone, die al vanaf het prille begin met hem samenwerkt, het grootste plezier kan doen. “We kennen elkaar door en door. We zijn zeer loyaal naar elkaar, voor hem geef ik me voor 200 procent.’’

Franse muziek
De keuze voor het Franse songbook past precies in haar straatje. “Het genre ligt me en er worden nieuwe teksten op bekende songs gemaakt. Het zal een gevoel van revival opleveren. Publiek herkent de melodieën. Extra is dat Franse muziek nog niet eerder op deze manier in een musical is gebruikt.” 

Het zijn meeslepende nummers, een sterrencast én niet te vergeten een live orkest waarmee de revue van destijds - in een eigentijds jasje - naar de Nederlandse theaters wordt gehaald. De Hospita is een verhaal met veel humor en ontroering, over de herkenbare verschillen tussen jong en oud en de kracht van ware liefde. “Daarover kan ik echt niets prijsgeven, ook niet over een zorgvuldig weggestopt verleden van mij dat zich onverwacht aankondigt.” 

Aardige vent
Het is de eerste keer dat Simone samenwerkt met multi-talent Paul Groot, acteur en man van vele typetjes. Een man ook met een fantastische stem, ontdekte ze al snel. “Paul zingt geweldig, we hadden meteen een klik. Dat ligt vooral aan hem, het is een hartstikke aardige vent. Iemand die met iedereen goed kan, vermoed ik. We delen dezelfde humor. Dat we mogen samenwerken met een live orkest is een groot cadeau in een tijd van bezuinigingen. Live klinkt zo anders dan meezingen met een bandopname.” 

Fantaseren
Precies dit enthousiasme tekent haar houdbaarheid. Waar leeftijdgenoten stiekem fantaseren over meer vrije tijd, al het mooie dat lonkt na een carrière, geniet zij vooral van haar vak. “Natuurlijk voel ik ook wel eens een knietje of een voet die even niet zo lekker meewerken. Dat maakt het niet makkelijker. Maar dat hoofd… dat hoofd wil maar dóór. Zolang het kan, mijn stem meewerkt en ik voor meer dan drie mensen in de zaal leuk en aardig blijf om naar te kijken, denk ik: waarom niet? Ik geniet enorm van de afwisseling en sta dit theaterseizoen zelfs in twee musicals! Werken met jonge mensen is inspirerend en geeft energie. Zolang ik door mag gaan met mijn passie en er nog plannen liggen voor de jaren die komen, ben ik een gelukkig mens.”