Harry en Liesje in de Tweede Wereldoorlog

Liesje Wevers kent Harry Bannink nog uit de Tweede Wereldoorlog. En dat kwam door Harry’s oudere broer Herbert. Liesje: “Het was 1944, ik was elf. We hadden niks om mee te spelen. Geen springtouw, geen hoepel, geen tol, niks."

En toen sprak het zich rond dat er in Speeltuin Het Lindenhof onder leiding van Herbert Bannink een kinderoperette zou worden ingestudeerd. Ze gaf zich onmiddellijk op. En zo had de jeugd van Enschede in de wijken Velve en de Bothoven in WO II een aangename tijdbesteding. En Herbert haalde zijn jonge broertje Harry erbij voor de begeleiding. De vijftienjarige Harry Bannink achter de piano heeft een diepe indruk op haar achter gelaten. 
Liesje: "Het geduld waarmee hij ons ondersteunde, de aandacht die hij voor ons had. Verliefdheid was het niet, maar het was heerlijk met hem te werken, daar dachten we allemaal zo over."

Ze wijst op de foto. "Kijk dat elfje links, net achter die kabouter op de eerste rij, dat ben ik. En op de achterste rij, vijfde van links staat Harry."
 
(Uit: Harry Bannink, Toonzetter)