Roza Herwig: “Ik wil klassieke muziek toegankelijk maken voor een jonger publiek”

Roza Herwig, mezzosopraan, actrice en theatermaker, is sinds kort weer in Nederland na drie jaar in Londen te hebben gewoond. In Londen studeerde ze klassiek zang aan de prestigieuze Guildhall School of Music & Drama en behaalde daar cum laude haar masterdiploma. Roza is een veelzijdige artiest met een brede achtergrond. Naast klassiek zang, ontwikkelde ze zich als actrice en volgde een minor jazzzang. In haar werk, van opera en muziektheater tot eigen voorstellingen, richt ze zich op het toegankelijk maken van klassieke muziek voor een breed én jonger publiek. Vanaf 3 november tourt ze samen met Pynarello door Nederland met Guilty Pleasures, een programma vol muzikale verwennerij waarin allerlei genres samenkomen.

Je bent zo te horen een creatieve duizendpoot. Wat doe je allemaal?
“Mijn grootste passie is het combineren van theater en muziek, in alle vormen waarin dat mogelijk is. Zo zing ik in opera en muziektheater, geef theatrale liedrecitals en maak mijn eigen voorstellingen, waarin ik verschillende kunstdisciplines combineer. Mijn doel is om een breed publiek verliefd te laten worden op klassieke muziek. Dat doe ik bijvoorbeeld door verhalende programma’s te maken waarin verschillende muziekstijlen samenkomen. Guilty Pleasures, dat ik samen met Pynarello mag uitvoeren, heeft ook een mix van stijlen, ontzettend leuk!”

Hoe bereid je je voor op een concert met zo’n mix van stijlen, van pop tot klassiek?
“Ik zing veel klassieke muziek, maar daarnaast ook andere genres, zoals jazz, kleinkunst, musical en chanson. Pynarello heeft me echter uitgedaagd om nog een stapje verder te gaan dan ik gewend ben. Ik vind het fascinerend hoe je als zanger je stem op verschillende manieren kunt gebruiken. De klassieke zangtechniek is bijvoorbeeld heel anders dan de techniek van jazz of pop. Dat vind ik een leuke uitdaging. Ik verdiep me helemaal in de muziek, de tekst en het verhaal en laat me inspireren door verschillende artiesten. Het is mooi om te ontdekken wat er gebeurt als je tussen de noten door kijkt en experimenteert met timing. Dat werkt zowel in klassieke als in lichtere muziek. Soms zing ik een popnummer wat klassieker of houd ik een klassiek stuk juist wat lichter. Maar meestal blijf ik dicht bij de stijl waarin de muziek geschreven is.”

Ik verdiep me helemaal in de muziek, de tekst en het verhaal en laat me inspireren door verschillende artiesten. Het is mooi om te ontdekken wat er gebeurt als je tussen de noten door kijkt en experimenteert met timing.

Je werkt samen met Pynarello, een dynamisch ensemble dat uit het hoofd speelt en zonder dirigent, wat doet dat met jou als zangeres?
“Ik ben al jaren fan van Pynarello en vind ze geweldig! Doordat de musici uit hun hoofd spelen, is er meer mogelijk qua contact en beweging op het podium. Daar verheug ik me op! Dit schept nieuwe mogelijkheden en geeft mij als zangeres nog meer vrijheid en samenspelplezier. Ik heb gehoord dat we ook samen gaan bewegen in ‘Guilty Pleasures’ en ben heel benieuwd waar we tijdens de repetities op uitkomen.

Neem je daarbij ook iets mee vanuit je theaterachtergrond?
“Zeker! Ik denk veel na over hoe we muziek en het verhaal zo goed mogelijk kunnen overbrengen op het publiek en experimenteer graag met nieuwe vormen. Door mijn theaterervaring merk ik dat ik met een creatieve blik kan kijken naar de manier waarop klassieke muziek vaak wordt uitgevoerd en dat ik daar iets aan toe kan voegen.

Je hebt ook een achtergrond als violist. Speel je nog steeds?
“Ja, maar ik moet eerlijk toegeven dat ik nu het langst niet heb gespeeld sinds ik zeven was (ongeveer een jaar). Ik mis het enorm, dus ik ben van plan binnenkort weer te gaan spelen. Iemand een violist nodig? Viool was lange tijd mijn grote liefde en ik heb eerst een jaar viool gestudeerd op het conservatorium, voordat ik ontdekte dat zang me nog gelukkiger maakte. Ik heb er wel heel veel aan gehad tijdens mijn zangstudie! Meer dan ik had verwacht. Bijvoorbeeld qua theoriekennis, harmoniebesef, van blad lezen en ritmiek. Dat heb ik allemaal mee kunnen nemen als zangeres en daar ben ik heel dankbaar voor.”

Door mijn theaterervaring merk ik dat ik met een creatieve blik kan kijken naar de manier waarop klassieke muziek vaak wordt uitgevoerd en dat ik daar iets aan toe kan voegen.

Heb je zelf een muzikale ‘guilty pleasure’?
“Nou, ik schaam me niet zo snel voor muziek die ik leuk vind, maar muziek waar ik nét iets te veel van kan genieten is bijvoorbeeld kerstmuziek. Als ik me niet zo goed voel, zet ik de kerst-cd van de Andrew Sisters en Bing Crosby op en kan ik er weer tegenaan. En dat dan midden in de zomer hè. En als we het over eten hebben: een patatje oorlog, daar kun je me altijd voor wakker maken!”

Kun je iets vertellen over de muziek die jullie gaan spelen?
“Het samenstellen van het Guilty Pleasures repertoire was een leuk proces, want er zijn zoveel heerlijke muzikale opties! ‘Guilty pleasures’ zijn in mijn ogen muziekstukken die soms een beetje cliché zijn, maar ze zijn dat natuurlijk niet voor niets! Het is meestal gewoon ontzettend goede muziek. Uiteindelijk hebben we een aantal van onze favorieten uitgekozen. Voor mij waren dat bijvoorbeeld ‘Ne me quitte pas’ van Brel en een liedje van Wim Sonneveld, dat waarschijnlijk bij de oudere generaties heel bekend is en voor jongere mensen misschien wel een nieuwe ‘guilty pleasure’ kan worden. Het wordt ongetwijfeld een muzikaal feest der herkenning, van Bach en Carmen tot The Sound of Music en Frans Bauer. Voor ieder wat wils!”

Hoe lang van tevoren begin je met het repeteren van de muziek voor zo’n concert?
“Dat verschilt per muziekstuk. Het technische beheersen vraagt natuurlijk veel repetitie en training, maar soms voelt een stuk meteen goed en gaat het snel. Het beheersen van een klassieke aria duurt bij mij meestal langer dan een kleinkunstliedje of een Franse chanson. Maar naast technische beheersing gaat het ook over de tekst, achterliggende betekenis, het gevoel, de emotie. Soms heb ik juist even tijd nodig om te vinden hoe ik dat over wil brengen. Het blijft altijd een verrassing hoe snel zoiets gaat.”

Wat hoop je dat het publiek ervaart tijdens Guilty Pleasures?
“Ik hoop vooral dat het publiek heerlijk gaat genieten van alle fantastische muziek en samen met ons schaamteloos kan wegzwijmelen. Er komen vast en zeker melodieën voorbij die mensen gaan herkennen en dat maakt het extra leuk. Misschien zingt het publiek zelfs een beetje mee. Dat lijkt me geweldig!”