Columns van Richard Kemper
Hoeveel stukjes kan je schrijven over Corona? Teveel! Ik ben er helemaal klaar mee. Maar er is niks anders. Zelfs als het er niet over gaat, gaat het erover. Het weer is zo mooi dat we de stranden dicht moeten gooien vanwege Coronabesmettingen, er zijn vijf surfers overleden die vooral aan iets anders wilden denken dan aan Corona en Gordon mist zijn cocaïne extra veel omdat ie niet naar zijn meetings kan door… Corona. En dan hebben we natuurlijk nog de eindeloze gesprekjes over ‘de regels’. En over mensen die die regels ‘oneerlijk’ vinden. Alsof ze in Den Haag bewust de groep strandtenthouders met een oneven aantal bedjes harder willen aanpakken ofzo. Ik geloof daar niet zo in. Het is gewoon een ingewikkeldere puzzel dan eerste en tweede kerstdag plannen met je familie.
Maar eerlijk is eerlijk, de regels beginnen steeds meer onder de noemer “If you can’t convince them, confuse them” te vallen. Als u één iemand kent die nog precies weet wat wel en niet mag, is dat unieker dan Patricia Paay zonder woonprobleem. Ik deed een test over mijn kennis van de maatregelen en had 6 van de 15 vragen goed. Daarmee was ik een uitblinker! Ook wel eens leuk. De Coronaregels zijn van die rare afspraken die ongemerkt je relatie insluipen. Ze zijn verwarrend, inconsequent, niemand weet meer wie ermee begon en zoeken naar logica heeft geen enkele zin.
Je mag alleen reizen als het niet anders kan en moet dan 1,5 meter afstand houden, behalve als je hutjemutje op elkaar met het vliegtuig op vakantie gaat.
Bijvoorbeeld: je moet in het openbaar vervoer een mondkapje op, maar geen medisch mondkapje. Alleen mondkapjes die géén goede bescherming geven tegen besmetting zijn toegestaan. Sterker nog, verplicht. Want als je geen mondkapje draagt - die geen goede bescherming biedt - krijg je een boete van € 95,-. Hoe dat zit met de wet ‘Verbod op gezichtsbedekkende kleding’ uit 2019 laat ik maar even. Als je naar de tandarts of de schoonheidspsecialist gaat waar de behandelaar op 20 centimer afstand in je mond of neus zit te poeren hoeft trouwens niemand een mondkapje op. Je mag in het park met een ongelimiteerd aantal mensen samen zijn, zolang je maar 1,5 meter afstand houdt. Maar als je hebt afgesproken met die mensen en ook 1,5 meter afstand houdt, dan is het strafbaar. Naar een openluchttheater mag je maximaal met 30 mensen, maar als je tafeltjes tussen de stoelen neerzet en het een terras noemt waar een zanger toevallig de achtergrondmuziek verzorgt mag de groep eindeloos groot zijn. In een theater mogen na 1 juni maximaal 30 mensen samenkomen, inclusief de werknemers van dat theater. Maar bij een vergadering op het gemeentehuis tellen de ambtenaren niet mee. Je mag alleen reizen als het niet anders kan en moet dan 1,5 meter afstand houden, behalve als je hutjemutje op elkaar met het vliegtuig op vakantie gaat.
Over vakantie gesproken. Ik ben eraan toe. Even helemaal eruit. Even geen grapjes om de goede moed erin te houden thuis. Ze zijn goedbedoeld, maar ik kan ze niet meer horen. “Schatje, moeten wij geen nieuwe magnetron? Waarom? We hebben al iets in huis wat steeds in 30 seconden klaar is”. Ik kan niet meer. Ik wil gewoon twee weken andere dingen doen dan ik de hele tijd al doe. Ik wil andere mensen zien, naar een andere omgeving, andere culturen opsnuiven. Ik wil breken met de dagelijkse sleur. Kortom: ik wil gewoon weer eens lekker een hele dag in de file staan. Wie gaat er mee? Oh nee, afspreken mag niet. We zien elkaar daar wel.
Geschreven door Richard Kemper
Aangezien ik als theatermaker tegenwoordig teveel tijd heb, geef ik mijn mijmeringen maar ruim baan. Zo kwam ik van de week terecht in het Muiderslot, schoolreis, 5e klas lagere school. Een kasteel zoals ieder kind dat in een sprookje fantaseert. Behalve Sylvie Meis want die dacht aan een Hamburgse villa met terrasverwarmers en zo geschiedde. Maar wij dachten aan het Muiderslot. Gewapend met een condenserend plastic zakje geplette bolletjes in je tas begon je opgewonden aan de busreis naar de andere kant van de wereld. Wat mij van dat reisje het meest is bijgebleven (naast de ogen van Shirley Vermeulen) is hoe het gesteld was met de hygiëne in die tijd.
"Kippenbotjes waren tandenstokers en tampons werden zelfgemaakt van mos."
Uitgebreid vertelde een gids over ontlasting op straat en jarenlang niet badderen. De hele klas riep “Ieuw!” en “Gadver!” en maakte kots-gebaren. Behalve Shirley want die had stijl. Het is voor ons nog steeds een rare gedachte dat Europeanen zich sinds de 14e eeuw een paar honderd jaar nauwelijks waste. Voor die tijd gingen vrouwen en mannen nog vrolijk door elkaar eens per week naar een badhuis en ze maakten er een feestje van. Totdat de pest om zich heen begon te grijpen. Mensen dachten dat je porieën van al dat badderen open gingen staan en je zo sneller de pest kreeg. Vanaf toen bedekten onze voorouders zich liever met een geurtje: poeder en zemelen. Het devies werd: “Een gezonde geest in een goor lichaam”. Verstopte porieën en een korst vuil waren de beste bescherming tegen besmettingen. De Franse koning Lodewijk XIII werd in 1601 geboren en toen de prins zeven jaar was, werd hij, om met de dokter te spreken, “voor het eerst in bad gedaan, samen met zijn zuster”. De paar mensen die het zich konden veroorloven, trokken elke dag schoon ondergoed aan, maar de norm was eens per maand. Een schrale troost voor ouders met pubers in huis. Afval werd op straat gegooid, tanden werden (heel soms) gepoetst met linnen en steenkool. Kippenbotjes waren tandenstokers en tampons werden zelfgemaakt van mos. Eet smakelijk. Allemaal dingen die toen normaal waren en waarvan we nu gruwelen.
"Laten we hopen we snel weer zo goor mogen leven als drie maanden terug."
Ik denk aan hoe ze over een paar honderd jaar over ons zullen praten. Loopt er dan een klasje door Openlucht Museum Almere en vertelt een gids over mensen die ooit in de Mediamarkt (een soort antiekbeurs) door elkaar liepen “Zónder mondmasker”? Mensen die elkaar een hand gaven zónder handschoenen? En dat zònder hun eerst contacttrack van de afgelopen 6 jaar te checken! Zullen ze walgen van stellen die in één bed lagen? Tegen elkaar aan. Naakt! “Wààààt? Gadver!” Kotsen ze van schoenenwinkels waar mensen dezélfde schoenen pasten die een ander al geprobeerd had! Van toiletten waar blote billen op hetzelfde plastic gingen zitten waar net iemand anders had gezeten? En geloven ze de verhalen over mensen die als ze net verliefd waren uit hetzelfde glas dronken en (in het begin) nog tongzoenden. “Wat is dat?” vraagt er straks iemand. Zou de gids de uitleg kunnen afmaken? “Dan open je allebei je mond en stopt dan je tong in de mond van de and…” “HOU OP!!!” smeekt de groep. Wordt dit dan gezien als opruiïng? Oproepen tot terrorisme? Schreeuwen de mensen “Dit is toch niet normaal?!” En zegt de gids dan “Precies! Daarom bedachten ze in 2020 ‘Het Nieuwe Normaal’.” U leest het. Ik heb teveel tijd. Laten we hopen we snel weer zo goor mogen leven als drie maanden terug. Toen normaal nog gewoon was. Om met onze middeleeuwse voorouders te spreken: Deo(dorant) Volente!
Gepubliceerd op 11 juni, geschreven door Richard Kemper
Bekijk meer columns van Richard Kemper op www.veldhuisenkemper.nl